از هر دری سخنی

مست از رقص نِی در خلوت‌‌‌سرای خواهش، من رنگ مهتاب را می‌شمارم قطره‌‌‌های شبنم گل‌برگ‌‌‌های غنچه را، به‌‌خواهش تب‌‌آلودِ رُویِش بادام...

کام مروارید از لای سینه‌ی صدف زیر بال‌هایِ رویائی‌اش ترا به‌ماه می‌برد هوس رنگِ ،زیبائی، می‌گیرد هم‌دلیِ بادام با ساقه مهربانیِ شیار...

‌خورشید بوسه زد به‌‌خوشه‌ی ستاره‌گانِ تک،‌تکِ خواهش‌‌های پاک باخته‌ام فهمیدم لذت بوسه را آن‌گاه که قطره‌‌‌هایِ باران تشنه‌گیِ خاک را...

الف آرزو آرزوبافی‌ِ قلم با رویاهایِ خواب و بیداری دوات جوی‌بارم آن می‌کند که شانه‌ی هوس‌انگیز سرانگشتانت با گیسوانِ من قلم هرچه...